هنر داستان نویسی

پیش از هر چیز باید گفت که مراد از «داستان» در این کتاب، داستان کوتاه است که در زبان فارسى امروز، مفهومِ معادل «Nouvelle» را یافته است. با این توضیح، حد مطالعه ما در موضوع داستان که مفهومى عام‌تر دارد مشخص مى‌گردد.

تاکنون در مطبوعات فارسى، کتاب مشروح و مستندى نبوده که از داستان کوتاه و تکنیک آن گفت‌وگو کند و مجملى از دانستنى‌هاى اصولى این فن را ارائه دهد؛ و مایه خرسندى است هرگاه این کتاب بتواند به جوانانى که شوق داستان‌نویسى در خود احساس مى‌کنند، نکات اساسى کار را بیاموزد و سررشته مطالعات کامل‌ترى را به دست دهد.

کار مؤلف در پرداختن این کتاب، بیشتر تدوین نظریات گروهى از سخن‌شناسانى است که بررسى عقاید و آراءشان در کار داستان‌نویسى مورد قبول و اعتناى نویسندگان به نام است.

براى این‌که این کار مقدور باشد و بحث از جهت اصلى خویش منحرف نگردد و احکامى نادرست در مباحث کتاب نفوذ نکند، و خلاصه، براى این‌که روزه شک‌دار نباشد، مؤلف ناگزیر کوشیده است در بیشتر موارد بر مواد درسى خویش تکیه کند و این مواد را با ترجمه اقوال صاحب نظرانى که نام و اثرشان در
فهرست مآخذ آمده است تطبیق دهد، و تنها به ذکر مطالب و نکات و آوردن نمونه‌هایى اکتفا کند که مورد سنجش و نقد صاحب‌نظران قرار گرفته‌اند.

مؤلف از کوششى که در تدوین این کتاب به کار برده و براى نخستین‌بار در مطبوعات فارسى طرحى در این زمینه ارائه کرده خرسند است. اما هرگز ادعا نمى‌کند که این طرح از خود او جوشیده و نیز نمى‌پندارد که کامل یا بى‌عیب باشد. نقش مؤلف در تدوین این کتاب، شاید، از حد نقش راوى صدیقى که (امیدوار است) با منتهاى امانت افکار و نظریات دیگران را نقل کرده است تجاوز نکند.

بى‌شک عده کسانى که بتوانند بر این کتاب خرده بگیرند و بر نقاط ضعف آن ایرادهاى متعدد وارد کنند زیاد است، اما در شمار آنان که از مندرجات آن، چنان‌که هست بهره‌مند شوند نیز اندک نخواهد بود. مؤلف امیدوار است که صاحب‌نظران از هدایت او و خواننده دریغ نورزند و با راهنمایى‌هاى فاضلانه خویش خدمتش را اگر خدمتى باشدکامل‌تر کنند.