سفرنامه ناصرالدین شاه به کربلا و نجف

توضیحات
کتاب سفرنامه ناصرالدین شاه به کربلا و نجف اثری است به قلم ناصرالدین شاه بن محمدشاه، چهارمین شاه قاجار که ۵۰ سال بر ایران فرمانروایی کرد. ناصرالدین شاه نخستین پادشاه ایرانی است که خاطرات خود را نوشته و در ادبیات فارسی و نظم و نثر ماهر بوده است. وی ارادت خاصی به اهل بیت پیامبر و مذهب اثنی اشری داشت . این سفرنامه حاوی خاطرات، ماجراها و اتفاقاتی که  در مسیر سفر از تهران تا نجف و کربلا در سال ۱۲۸۷ برای او و همراهانش روی داده می باشد و تمام جزئیات به خوبی شرح داده شده اند. خانه تاریخ و تصویر ابریشمی این سفرنامه را چاپ و وارد بازار کتاب کرده است.

گزیده ای از کتاب
روز جمعه هشتم رمضان نهار در منزل صرف شد چهار ساعت به غروب مانده زیارت رفتم سر راه جنجال زیاد بود رسیدیم به صحن مقدس زیارت کردیم دعا کردیم انشاءالله مستجاب است رواق حضرت را گشتم خراب است انشاءالله باید تعمیر شود فرش قالی و نمدِ گنبد مطهر بد است باید انشاءالله نو بشود دور حجرات صحن را گشتم که شیخ عبدالحسین مرحوم از جانب من مباشر تعمیر آن بود، خوب تعمیر کرده است ازارها کاشی است باید سنگ شود رطوبت زیاد است ازارها ریخته است مقبره خود شیخ هم در یکی ار حجرات است مقبره میرزا موسی وزیر تهران هم در ایوانی است بزرگ، در سمت حجرات رو به جنوب شمعدان و چراغ  مستحفظ قاری داشت قبر معیّرالممالک مرحوم در رواق حضرت، اطاق کوچک آینه کاری قشنگی است قبر میرزا تقی خان امیر مرحوم ساعدالملک، پسرش میرزا حسین خان، برادرش هر سه در حجره از رواق است، قبر میرزا آقا خان را ندیدم. امروز رفتم به قتلگاه، آن طرف حبیب ابن مظاهر پلّه می خورد خیلی گود اطاقی است کوچک آینه کاری نقاشی متولّی و خادم دارد و از آن گودی هم باز دری است دراز بلند که در سطح زمین نصب شده، داخل آن زمینی است گود محّلی است که حضرت سیّدالشّهدا علیه السّلام از اسب زمین افتاده به زانو تا محلّ قبر مطهر رفته اند در مراجعت باز میان صحن گردش کردم والدهٔ سلطان عبدالمجید خان مرحوم، سقّاخانه ساخته مصارف و خدمه دارد واردین را آب و شربت می دهند سقّاخانه را خوب و مزین بنا کرده اند در جنب آن تکیه بکتاشیه است تالار بزرگی دارد خیلی عالی و پاکیزه است جمعی درویش بودند و یک نفر رئیس این سلسله که خودشان دده می گویند سلسله این طایفه به سلمان فارسی منتهی می شود از متصّوفه سنّی هستند از سلوک و عقایدشان پرسیدم چیزی نفهمیدم مثل سایر طبقات صوفیه به آزادی و بی قیدی و فی الحقیقه راحت و سلامت خو کرده و آسوده شده اند.