اسکندر: رمان وهم

خلاصه داستان اسکندر :
این رمان نوشته‌ی سال ۱۹۳۲ نگاهی نیز به خطر بروز فاشیسم و استبداد هیتلری در اروپا دارد. و هرچند به روایت تاریخ پایبند می‌ماند و به سفر دراز اسکندر از ایران تا هند می‌پردازد، در طرح خود از این سردار باستانی، نقاب بزرگی را از صورت او کنار می‌زند و در پس آن انسان خودشیفته و وهم‌زده‌ای را نشان می‌دهد که با لغزیدن در راه‌هایی هرباز کج، ملت‌ها را تاوان‌پرداز خطاهای خود می‌کند.

محمود حدادی درباره‌ی «اسکندر رمان وهم» این‌گونه نوشته است:
کلائوس مان عمده‌ی آثار خود را در سال‌های پرسه‌گشت غربت نوشت که در آغاز بیست‌و‌هفت سالگی دچارش شده بود. اسکندر دومین رمان کلائوس مان است. در جاذبه‌ی افسانه‌های کهن اروپایی-آفریقایی-آسیایی و از آن جمله ایرانی که این شخصیت را در هاله گرفته است، نویسنده در پرداخت داستان بسیاری مستندات تاریخ‌نگاران پیشین، به ویژه آریان را ( از اسطوره و واقعیت) به خدمت می‌گیرد و به آن رنگی تا جای ممکن عینی می‌دهد. با این حال، دقت او در پیروی از تاریخ، چیزی از تمامیت متن به‌عنوان رمان نمی‌کاهد نه از زبان تصویری آن، نه از بیان عاطفی‌اش.

جایی که ابزار قدرت ناچار کارایی کمتری دارد، نقاب بزرگی از چهره‌ی این جهانگشا‌ی افسانه‌ای تاریخ کنار می‌رود و سیمای انسانی در پیش چشم می‌آید که با همه‌ی تلاش، در شکستن پیله‌ی تنهایی جاه‌طلبانه‌ی خود ناکام می‌ماند. پس در واکنش به رویا پناه می‌برد و شیفته و فریفته‌ی خودپرستی، می‌لغزد و با تاوان‌پردازی ملت‌ها به راهی می‌افتد که در آن خود و دیگران را به تباهی می‌کشد.

درباره‌ی نویسنده:
کلاوس مان (زاده ۱۸ نوامبر ۱۹۰۶ — درگذشته ۲۱ مه ۱۹۴۹) نویسنده آلمانی و پسر توماس مان بود. او بر اثر مصرف بیش از حد آرام‌بخش درگذشت.او برادر اریکا مان بود، که با او رابطه نزدیکی داشت. او بخاطر رمانش در سال ۱۹۳۶ با نام مفیستو مشهور است.
برشی از اسکندر :
زندگی اسکندر مقدونی، نظر به جهان‌گشایی‌های او در سه قاره‌ی کهن جهان، روایت‌های بسیاری یافته است. ملت‌های این سه قاره‌ هر یک بر اساس دید خود، این زندگی را بازگو کرده و اغلب آن را با افسانه آمیخته‌اند. زیرا بازگویی تاریخ، عینی باشد یا هنری، همیشه چشم‌اندازی دو سویه دارد و هربار داوری نگارنده از اوضاع زمانه خود نیز به آن راه می‌یابد. رمان حاضر نمونه‌ای گویا از این چشم‌انداز دو سویه است.