آبلوموف

توضیحات: انتشارات فرهنگ معاصر منتشر کرد: ایوان الکساندرویچ گنچارف نویسنده روسی است. اندکی پیش از ورود ناپلئون به مسکو به دنیا آمد. پس از طی دوران کودکی و از دست دادن پدر در هجده سالگی، زمان آن فرا رسید که به دنبال خواسته و علاقه شخصی‌اش برود. شوق نوشتن، علاقه به علوم انسانی به خصوص آثار هنری باعث شد که در دانشکده زبان و ترجمه دانشگاه مسکو تحصیل را آغاز کند. دانشگاه، دیدگاه گانچارف نسبت به زندگی، مردم و خودش را تغییر داد. در دانشگاه با جسارت بسیار گفت : من یک شهروند آزاد جهانم. گفته شده وی به زبان های لاتین انگلیسی فرانسه و آلمانی تسلط کافی را داشته است. این کتاب مفهوم جدیدی –آبلومویسم – به فرهنگ ادب جهان اضافه کرده است. آبلومویسم واژه‌ای برای بیان ویژگی‌های روانی شخصیتی مبتلا به بی‌دردی درمان‌ناپذیر و بی‌ارادگی و ضعف نفس است. این ویژگی‌ها ممکن است در جامعه‌ای به صورت بیماری مزمن و همه‌گیر درآید، چنان که از خصوصیات ملی آن جامعه شود. این داستان به تحول رئالیسم روانشناختی در ادب روس کمکی ارزنده کرده است و این کتاب ابتدا در سال 1859 نخست در مجله یادداشت های وطن و سپس در همان سال به صورت کتاب منتشر شد. سروش حبیبی مترجم معاصر ایرانی این کتاب را از روسی به فارسی برگردانده است. فعالیت او در زمینه ترجمه از همکاری منظم با مجله سخن آغاز شده است. از متن: آن جا بالعکس، آسمان چنان است که گویی خود را بیشتر به زمین می فشارد، اما نه به قصد آن که تیر آذرخش های خود را با شدت بیشتری بر آن فرو بباراند بلکه فقط به نیت آن، که خاکیان را تنگ تر و با مهر بیشتری در آغوش بگیرد. دامن خود را همچون سقف امن خانه پدر در ارتفاعی اندک بر سرها گسترده است تا این گوشه ی برگزیده را از همه ی بلاها حفظ کند.