اسب سیاه

اصطلاح «اسب سیاه» پس از چاپ رمانی با عنوان دوک جوان در سال ۱۸۳۱ وارد فرهنگ عامه شد. شخصیت اصلی این کتاب در یک مسابقه‌ی اسب‌دوانی شرط‌بندی می‌کند و پس از اینکه یک اسب سیاه ناشناخته مسابقه را می‌برد، مبلغ کلانی می‌بازد. «اسب سیاهی که هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد ببرد.» این اصلاح به‌سرعت سر زبان‌ها افتاد. «اسب سیاه» استعاره از قهرمان غیرمنتظره‌ای است که نادیده گرفته شده است؛ چراکه با معیار ذهنی قهرمان استاندارد همخوانی ندارد.
جامعه، مدرسه و خانواده روش‌های استانداردی برای دست یافتن به موفقیت و سعادت به ما معرفی می‌کنند. نردبان استانداردی که هرچه بیشتر از آن بالا بروی، موفق‌تر و خوشبخت‌تر می‌شوی. اما اگر روش‌های دیگری برای نیل به موفقیت و رضایت از زندگی وجود داشته باشد چه؟ اگر مسیر سعادت صرفا محدود به عرض نردبان نباشد چه؟ چه بسیار افراد موفقی که از موفقیت خود لذت نمی‌برند؛ چون ناامید از دنبال‌کردن علایقشان وارد مسیرهای حرفه‌ای استانداردی شده‌اند که هیچ علاقه‌ای به آن‌ها نداشته‌اند. موفقیت در قبال ازدست‌دادن احساس شادکامی و سعادت چه ارزشی دارد؟
در این اثر خواندنی، دو پروفسور دانشگاه هاروارد پس از سال‌ها پژوهش روی قهرمان‌های نامتعارف با بازگویی داستان‌های هیجان‌انگیز اما واقعی به شما نشان می‌دهند که چگونه می‌توانید به جای بالارفتن از نردبان استاندارد، نردبان شخصی خودتان را بسازید و در مقابل نگاه‌های ناباورانه‌ی همگان به موفقیت برسید.