خشم و هیاهو

فاکنر از اوایل دهه بیست میلادی تا شروع جنگ جهانی دوم که به کالیفرنیا نقل مکان کرد، ۱۳ رمان و تعداد زیادی داستان کوتاه منتشر کرد. مجموعه این آثار پایه شهرت او شد و در نهایت جایزه نوبل در ۵۲ سالگی دریافت کرد. بیشتر کتاب‌های او توسط مترجمانی مانند صالح حسینی و نجف دریابندری در ایران به فارسی برگردانده شده‌اند. او که بزرگ‌ترین رمان‌نویس آمریکایی بین دو جنگ جهانی شناخته می‌شود، معمولا شخصیت اصلی داستان‌هایش، سرباز کهنه کاری است که از جنگ برگشته و با مشکلات مختلفی مواجه شده است. در همین راستا او با حمایت شخصی به نام اندرسون اولین رمان خود را به نام مزد سرباز (Soldier’s Pay) در دوران شروع رکود آمریکا، روانه بازار کرد. تقریبا تمام این داستان حول و حوش زندگینامه فاکنر نوشته شد. او با اقتباس از دوران خدمت سربازی خود در ارتش آمریکا به انتقاد از وضعیت اجتماعی و زندگی مردم پرداخته است. دومین اثرش، به نام “پشه‌ها” را در ۱۹۲۷ منتشر کرد و با این اثر مورد توجه همگان قرار گرفت. فاکنر رمان خشم و هیاهو را نیز در ۱۹۲۹ نوشت. بعد از انتشار این کتاب بود که او به شهرت بیشتری رسید و مؤسسه کتابخانه نوین این رمان او را ششمین کتاب در فهرست صد رمان برتر انگلیسی سده بیستم قرار داد. “خشم و هیاهو” کارکردهای تازه‌ای از رمان و رمان‌خوانی را به خواننده معرفی کرد. فاکنر در این رمان به آدم یاد می‌دهد که رمان، روایت، دیالوگ و شخصیت‌ها می‌توانند کارکردها و ویژگی‌هایی فرای تعاریف معمول خود داشته باشند. او در این رمان این ویژگی‌های تازه را به‌کار بسته و آن را به‌ خواننده معرفی می‌کند. در عین حال، “خشم و هیاهو” اوج سبکی‌است که در ادبیات امروز به “سبک فاکنر” معروف است.