سالخوردگی 2 جلدی

پیری،‌درگاه نیستی و آستانه‌ی فرجام است. بیشتر داوری‌هایی که درباره‌اش شده از اندوه نشان دارد زیرا که مرحله‌ی پایانی تقریباً همواره با دریغ‌و چه زود گذشت همراه است. سیمون دوبووار که کتاب سالخوردگی را در 1970 در شصت‌وسه سالگی به چاپ رساند به‌خوبی به‌توصیف احساس‌هایی که سالخورده از این مرحله از زندگی می‌تواند داشته باشد می‌پردازد. در ابتدا دوبووار‌ سالخوردگی را از نظرگاه بیرونی (زیست‌شناسی،‌ قوم‌شناسی و تاریخ) مورد بررسی قرار می‌دهد:‌ضعیف شدن جسم و حس‌های پنج‌گانه، چه تأثیری بر سالخورده می‌نهند؟ در جامعه‌های مختلف با سالخوردگان چگونه رفتار می‌شود؟ با گذشت قرون و اعصار در رفتار با سالخوردگان چه تغییرهایی ایجاد شده؟‌ نتیجه‌ای که به‌دست می‌آید حاکی از این است که افراد بسته به این‌که در چه شرایط اجتماعی قرار داشته باشند،‌ مرد یا زن باشند، روند مشترک و یکسان پیر شدن را به شکل‌های متفاوت می‌آزمایند.