هنر همه فن حریف شدن در احساسات

اکثر ما از سروکله‌زدن با احساسات واهمه داریم، درحالی‌که احساساتمان شاید مهم‌ترین عاملی هستند که ما را به انسان تبدیل می‌کنند.

ما در هر لحظه بالاخره یک احساسی داریم، حتی معمولاً بیش از یک احساس خاص در لحظه. حس‌نکردن مانند فکرنکردن است یا نفس نکشیدن. تا این اندازه غیرممکن. اما در زندگی جوری وانمود می‌کنیم که انگار خلاف این است، چون در نظر ما احساسات نمایانگر نقاط ضعف ما هستند و چه کسی دوست دارد نقاط ضعفش را به نمایش بگذارد؟

بنابراین، اکثر اوقات تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که آن‌ها را انکار یا پنهان کنیم، حتی از خودمان. ما اجازه‌ی احساس‌کردن را از خودمان سلب می‌کنیم، روی احساسات‌مان سرپوش می‌گذاریم و آن‌ها را خفه می‌کنیم.

ولی مسئله این‌جاست که اگر احساسات و عواطف را درک نکرده و استراتژی‌هایی برای رودررو‌شدن با آن‌ها پیدا نکنیم، عنان زندگی ما را به دست می‌گیرند.

احساساتی که خیلی قوی هستند در درون‌مان بزرگ می‌شوند، مثل نیرویی تاریک که عاقبت تمام کارهای‌مان را مسموم می‌کند، چه خوشمان بیاید چه نیاید. و این مسئله فقط برای احساسات ناخوشایند صدق نمی‌کند. چراکه حتی وقتی همه‌چیز خوب پیش می‌رود هم نمی‌توانیم بفهمیم که دقیقاً چه حسی داریم. به لذت‌بردن از احساس‌مان اکتفا می‌کنیم و درون‌مان را عمیق‌تر کاوش نمی‌کنیم؛ البته که این رفتار اشتباه است. اگر قرار باشد در آینده انتخاب‌های مثبتی بکنیم، باید بدانیم چرا و چه چیزی موجب خشنودی ما می‌شود.

مارک براکت می‌نویسد:

«احساسات نوعی اطلاعات هستند شبیه گزارش‌های خبری از درون روان‌مان که پیام‌هایی را راجع‌ به آن‌چه درون هر شخص منحصربه‌فرد، یعنی هر کدام از ما، رخ می‌دهد ارسال می‌کنند. این پیام‌ها در واکنش به رویدادهای مختلف درونی و بیرونی است که تجربه می‌کنیم. ما باید به این اطلاعات دسترسی پیدا کنیم و بفهمیم که این احساسات به ما چه می‌گویند. بدین طریق می‌توانیم آگاهانه‌ترین تصمیمات را بگیریم.»

او در کتاب هنر همه فن حریف شدن در احساسات به ما یاد می‌دهد:

عواطف خودمان و دیگران را شناسایی کنیم. نه‌فقط در چیزهایی که فکر می‌کنیم، احساس می‌کنیم یا می‌گوییم؛ بلکه در حالات صورت، زبان بدن، تُن صدا و دیگر علائم غیرکلامی.
این احساسات را درک کرده و منشأشان را که تجربیاتی است که موجب بروزشان شده شناسایی کنیم و بعد نتیجه‌گیری کنیم که ‌آن‌ها چه تأثیری بر رفتارهای‌مان داشته‌اند.
هر احساس را با واژگان دقیق نام‌گذاری کنیم. یعنی فقط به خودمان «خوشحال» یا «ناراحت» نگوییم، بلکه عمیق‌تر نگریسته و به ظرایف و پیچیدگی‌های احساسمان توجه کنیم.
احساساتمان را مطابق با هنجارهای فرهنگی و بافت‌های اجتماعی به‌گونه‌ای ابراز کنیم که موجب آگاهی‌بخشی و برانگیختن حس همدلی در شنونده گردد.
از طریق استراتژی‌های عملی برای روبه‌روشدن با آنچه خودمان و دیگران حس می‌کنیم، احساسات را تنظیم و تعدیل کنیم، نه این‌که بگذاریم آن‌ها ما را تنظیم و تعدیل کنند.

کتاب هنر همه فن حریف شدن در احساسات از شما نمی‌خواهد فقط احساسات شاد و مثبت داشته باشید. بلکه هدف این کتاب این است که به شما توانایی تجربه و ابراز تمام احساسات و عواطف را نشان بدهد تا بتوانید هم احساسات خوشایند و هم احساسات ناخوشایند را در جهت مناسب تعدیل کنید تا به سلامت بیش‌تر برسید، تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تری داشته باشید، روابط بامعنایی بسازید و آن‌ها را حفظ کنید و پتانسیل خود را محقق سازید