یکصد ایده دراماتیک با شاکله فلسفی

انتشارات نقد فرهنگ منتشر کرد:
جوهرۀ وجودی و هسته مرکزی داستان و نیز درام – از روزگار آشیل، سوفوکل، اوریپید، و حتی می توانیم بگوییم از همان روزگار الواح گیل گمش – مبتنی بوده است بر فکر و اندیشه والا، با ارزش های کمی و اخلاقی، برای تعالی بخشی جامعه از طریق بیان تمثیلی، و در واقع، همان فلسفه زندگی. و وجود شاکله یا تم اصلی در یک اثر دراماتیک، از همین اندیشه های فلسفی و حکمی برخاسته است. اندیشه هایی گوناگون که در جریانی دیالکتیکی، و در طول تاریخ فلسفه و حکمت و تمدن بشر، بروز و ظهور یافته اند و البته متحول شده اند. ما در این کتاب می خواهیم با ملاحظه مشق ها و تمرین های ایده پردازی ، پی ببریم که می توان از یک دیالوگ فلسفی بهره گرفت و طرحی برای فیلمنامه یا نمایشنامه به نگارش درآورد که جان مایه متن، بیان همان فلسفه باشد، و انسجام و یکپارچگی تمام آن، مرهون همان ایده بالقوه.