مردی با کلاه مشکی،پالتوی مشکی و کفش آبی

«مردی با کلاه مشکی،…» اولین رمان کردی است که اتفاقات امروز کردستان را (داعش و مهاجرت گسترده) پیش‌بینی کرده است و فرهاد پیربال هجدە سال پیش اتفاقات تلخی را که در انتظار مردم این سرزمین بوده دیده و در رمان به آن‌ها پرداخته است.

درباره‌ی داستان:
گاهی واقعیت آن‌قدر اگزوتیک و غافلگیر‌کننده است که وقتی به فرم داستانی درمی‌آید باور واقعی بودنش دشوار می‌نماید.

فرهاد پیربال در «مردی با کلاه مشکی، شلوار مشکی و کفش آبی» مرزهای داستان و ناداستان را درمی‌نوردد: فریدون؛ معلمی که مصائب مهاجرت را برای آینده‌ی بهتر خود و خانواده‌اش به جان خریده، اکنون با واقعیت‌هایی تکان‌دهنده روبه‌روست و نهایتاً فرهاد پیربال هم شخصاً وارد متن می‌شود…

فرهاد پیربال در مصاحبه‌ای که با مترجم اثر، آکو حسین‌پور داشت درباره‌ی «مردی با کلاه مشکی، پالتویمشکی و کفش آبی» گفته است:
این رمان برای من از دو جهت ارزشمند است: اول اینکه تکنیک روایت این رمان جذاب و بی‌مانند است و از بازخوردهایی که داشته‌ام برداشتم این بوده که در این تکنیک موفق بوده‌ام و ثابت کرده‌ام یک سوژه‌ی خوب تکنیک روایت هم خوب می‌خواهد. دوم اینکه این رمان اولین رمان کردی است که اتفاقات امروز کردستان را (داعش و مهاجرت گسترده) پیش‌بینی کرده است و من هجدە سال پیش اتفاقات تلخی را که در انتظار مردم این سرزمین بوده دیده‌ام و در رمانم راجع بهشان نوشته‌ام.

همیشه مخاطب‌هایم از سرنوشت قهرمان‌های داستان‌هایم می‌پرسند چون من پایان باز را برای داستان‌هایم بیشتر می‌پسندم. واقعیت این است که با اینکه این رمان تا حدی بر مبنای واقعیت نوشته شده، من از ادامه‌ی زندگی شخصیت‌های رمانم اطلاعی ندارم چون آن‌ها در رمان من زنده هستند.

آکو حسین‌پور؛ مترجم مردی با کلاه مشکی، پالتوی مشکی و کفش آبی درباره‌ی این اثر نوشته است:
رمان مردی با کلاه مشکی، پالتوی مشکی و کفش آبی از معروف‌ترین آثار فرهاد پیربال است که مضمون و فضای اصلی حاکم بر آن جنگ، آوارگی و مهاجرت است؛ داستان از خود بیگانگی، تغییر کردن و گم شدن. در این کتاب هم چون آثار دیگر پیربال، جنگ پوست‌کنده‌تر از تمامی تعاریف و حقیقی‌تر از تمام برنامه‌های خبری حضور دارد: جنگ به ماهو جنگ، جنگی که در فکرها اتفاق می‌افتد، در جدایی، در یأس فلسفی و البته تنهایی. در آثار پیربال جنگ، عامل تلخی قهوه است، دلیل سفیدی بوم، علت اصلاح نکردن ریش‌. در جنگ‌های آثار پیربال، قربانی‌های اصلی زن‌ها هستند و کشته‌ها، مردها.

از پیربال بسیار نوشته‌ام، اما بی‌تردید تمام ابعاد هنری و شخصیتی این هنرمرد کُرد قابل توصیف نیست. او ساختارشکنی است که در عمل تمام حد و مرزها و قوانین را در شعر، داستان، رمان، نمایشنامه و موسیقی زیر پا گذاشته و با درهم‌آمیختن نبوغ، نوآوری، جسارت، عاطفه و تکنیک، توانسته آثاری خلق کند که تکه‌هایی از پازل بزرگ ادبیات جهان باشند. او نویسنده‌ای است که توانسته تعادل میان کردی نوشتن و جهانی نوشتن را رعایت کند؛ از آن نویسندگانی که هنرشان تنها محدود به آثارشان نیست، بلکه هنر را در تمام ابعاد زندگیشان زیسته‌اند؛ از آن‌هایی که علاوه بر بازنشر دغدغه‌های دیرین انسان، با دیدگاهی متعالی نسبت به زندگی و مسولیت‌های بشرِ امروز، و با یک جهان‌بینی مختص به خود، حرف‌های  بدیع و ایده‌های نو دارند.

مخاطب آشنا با زندگی شخصی پیربال، او را آیینه تمام‌نمای ادبیات کرد می‌داند؛ اما به‌رغم بسیاری تعریف‌ها، من بهترین معرفی از او را از زبان خودش شنیده‌ام:

من کی هستم؟

زباله‌دان ملتم،  زباله‌دان کُرد.

درباره‌ی نویسنده:
فرهاد پیربال نویسنده، شاعر، نقاش و فعال سیاسی کرد در سال ۱۹۶۱ در شهر اربیل به دنیا آمد. وی تحصیلاتش را در زمینه ادبیات کردی در دانشگاه صلاح‌الدین اربیل به پایان رساند و سپس راهی دانشگاه سوربن فرانسه شد و تحصیلاتش را در زمینه ادبیات کردی ادامه داد. وی پس از بازگشت به کردستان عراق در سال ۱۹۹۴ بنیاد فرهنگی شرف‌خان بدلیسی را بنا نهاد.پیربال بیش از ٨٠ کتاب نوشته است.پس از چند سری ماجرا و مشکلاتی که برایش پیش آمد،به یوسف کردستان شناخته شد.کسی که برای استقلال ذهنیت مردم کردستان بسیار در تکاپو و کوشش است.