دوبلینی ها و نقد دوبلینی ها (اثر جیمز جویس) (نیلوفر)

نویسنده : جیمز جویس ترجمه: محمدعلی صفریان، صالح حسینی مجموعه داستان دوبلینی ها شامل 15 داستان کوتاه است. که جویس به زعم خود، خواسته است در آن تاریخ معنوی کشورش، ایرلند را بنویسد. او در این راستا دوبلین را انتخاب می کند. دوبلینی که مردمانش به انحطاط کشیده شده اند، و همه جا را غبار از کار افتادگی پوشانده است. داستان های کتاب عبارتند از: خواهرها، برخورد، عربی، اولین، و پس از مسابقه، ابرهای کوچک، یک روز در ستاد انتخابات، گل، پانسیون، یک حادثه دردناک، مردگان و... گفته اند داستان های این مجموعه دارای مضامین عمیق و طنز و اساطیری و مذهبی و اشارات و کنایات است. جویس وقت نوشتن دوبلینی ها به همسرش گفته است که می خواهد برای دوبلینی ها وجدان خلق کند. در مجموعه داستان دوبلینی ها، جویس دوبلین را به گونه ای تصویر می کند که می توان این شهر و مردم و خلق و خوی آنها را از نزدیک لمس کرد. داستان های این مجموعه از نوجوانی، تا جوانی و به دست آوردن تجربه -تحولی که در ساختار داستان باید شاهد آن بود- ادامه پیدا می کند. در واقع به نقطه تجلی و یا ظهور- مطلب مهمی که مورد نظر جویس است-، می رسد. دوبلینی ها در سال 1914، به سبک ناتورالیسم نوشته شده. داستان های این مجموعه همانطور که از نامشان پیداست در مورد زندگی اهالی دوبلین است. مردمی که گفته شده دچار تعصب و خشک مذهبی هستند، نوشته شده است. انسان هایی که با وجود این که در شرایطی نامساعد زندگی می کنند، منزوی و دچار سکون و حتی گاهی دچار یک نوع انفعال برای تصمیم گیری و حرکت هستند.