سهروردی شیخ اشراق (مدیحه سرای نور) (اثر عطاالله تدین) (تهران)

سهروردی مکتب فلسفی اشراق را به‌وجود آورد که بعد از مرگش وسعت یافت. او نظریه خود را در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم ارائه کرد. سهروردی را رهبر افلاطونیان جهان اسلام لقب داده‌اند. او خود فلسفه‌اش را حکمت اشراق نامیده بود که به معنای درخشندگی و برآمدن آفتاب است که در لاتین آن را aurora conurgens نام نهاده‌اند. اما این تفکر فلسفه خاص افلاطونی نیست و در آن آرای افلاطون و ارسطو و نوافلاطونیان، زرتشت، هرمس و اسطوره تحوت و آرای نخستین صوفیان مسلمان در هم آمیخته است. در مکتب سهروردی عقل تنها مرجع شناخت نیست بلکه تا حدی با عرفان نیز ارتباط دارد؛ از این نظر که او کشف و شهود و اشراق را شریف‌ترین و بلندمرتبه ترین مرحله شناخت می‌شناخت. او به سختی بر ابن‌سینا می‌تازد و از کلیات و مُثُل افلاطون دفاع می‌کند. بر وجودشناسی ابن‌سینا ایراد می‌گیرد که چرا اظهار داشت «در هر شئ موجود، وجود امری حقیقی است و ماهیت امری اعتباری و برای تحقق محتاج وجود است.» در حالی که طبق حکمت اشراق، ماهیت امری حقیقی است و وجود امری اعتباری محسوب می‌شود. این کتاب مرجع کاملی درباره زندگی و مکتب سهروردی است. سایر کتب تدین که از همین انتشارات منتشر شده است عبارت است از :مولانا طوفان شمس ،مولانا ارغنون شمس ، به دنبال آفتاب از قونیه تا دمشق ، حلاج و راز انالحق ، سهروردی شیخ اشراق ، الهی نامه ، جلوه های تصوف و عرفان در ایران و جهان و تصحیح دیوان حافظ و دیوان عمادالدین نسیمی