تهران 55

در اتاقی تاریک و نم گرفته،استادی که مدارج علم را پیموده اما به شادمانی درونی نرسیده است بی­قرار در پی دست یافتن به آرامش است و چون آن را در چهار­چوب دانش زمینی نیافته است روح خود را به شیطان، نیروی تاریک هستی،عرضه می­کند.فاوست باعصیان بی­مانند خود، انسان را با پرسشی پیچیده و مبهم رو­به رو می­سازد:سرکشی بر سنت­ها چه پیامد­ها و چه سرانجامی خواهد داشت؟ و در همین راستا،گوته،ادیب و اندیشمند آلمانی همچنان که فاوست را به هزار­توی رسیدن به پاسخ می­کشاند خود پرسش­هایی دیگر برآن می­افزاید:آیا فاوست رستگاری خود را به ازای هیچ به اهریمن واگذار کرده است؟و یا چون ایوب تنها در آزمایشی الهی گرفتار شده تا آنچه دارد و نمی­یابد را بشناسد؟و فراتر ازهمه اینها آیا این فاوست است که به دامان پلیدی فرو افتاده یا اهریمن است که دیگر­بار همنشینی با بلند­پایگان را برگزیده است،همانهایی که می­پرسند "چرا"