محور اصلی «تناهی استعلایی» هستیشناسی بنیادین، یعنی دوران متقدمِ فکریِ هایدگر است و حتی اندیشۀ متأخر او نیز با نظر به مبانی به دست آمده از بحث دربارۀ هستیشناسیِ بنیادین، بررسی شده است. در این کتاب، مسألۀ تناهی با توجه به هستیشناسی و مباحث هستیشناسانه هایدگر به معنی مضیق آن، به بحث گذاشته شده است و از پرداختن به سایر حوزههایی که آنها نیز با هستیشناسی در پیوند قرار میگیرند، پرهیز شده است. مقصود از این حوزهها، رابطه هستیشناسی هایدگر با قلمروهایی نظیر دین و الهیات، هنر، اخلاق، علم و تکنولوژی و بهویژه سیاست است.
0 نظر