پژوهشی در معانی دیگر شعر (افراز)

انتشارات افراز منتشر کرد: ...شعر فضایی است متفاوت از هر فضایی دیگر،شعر یعنی بینگ بنگ:هستی:آغاز...وانگهی شعر،هم تقلید طبیعت و هستی است،و هم آینه ی وجود خویش.شعر خود یک وجود مستقل از هرچیز و هر وجود دیگری است.این که شعر جهنم نیز است:تجربه دوزخ.در واقع شعر خود هستی ست:زبان و زخم وجود آدمی.پاییز،کلمه های زرد و نارنجی.پرتقال خونی.نقطه ی مقابل زندگی:مرگ :استعاره در هستی و در خود اگر به صورتی کلی به آن بپردازیم میتوان گفت این شعر است که هستی را هستی میخشد،دنیا را او می آفریند و بر بندگانش ابری از کلمه می باراند و خون را با شعر میشوید.